Ταράξακον το φαρμακευτικόν ‐Taraxacumofficinalis

Άλλες ονομασίες: Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο
Οικογένεια: Αστεροειδών‐Asteraceae

Πολυετές αυτοφυές φυτό που φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος.
Συναντάται σε ακαλλιέργητους τόπους, όπως στα λιβάδια και τις πλαγιές των βουνών στο Ζαγόρι, και σε χωράφια. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα κίτρινα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση τού φυτού, είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσο-κίτρινο χρώμα. Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά. Ακόμη τα φύλλα του χρησιμοποιούνται στις παραδοσιακές Ζαγορίσιες λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα.

Τέλος, το αγριοράδικο είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα. Αντίθετα όμως με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα τού αγριοράδικου περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση τής πέτρας στη χολή.