Τα Πανηγύρια στο Ζαγόρι

Τα πανηγύρια στο Ζαγόρι. Ημερομηνίες, εορτές, χωριά…

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΣΤΟ ΖΑΓΟΡΙ

10 Φεβρουαρίου
Άγιος Χαράλαμπος
Μεσοβούνι

25 Μαρτίου
Ευαγγελισμού
Άγιος Μηνάς – Άνω Πεδινά

21 Μαΐου
Κωνσταντίνου & Ελένης
Ελατοχώρι

29 Ιουνίου
Πέτρου & Παύλου
Καρυές – Δόλιανη

17 Ιουλίου
Αγίας Μαρίνας
Δεμάτι

20 Ιουλίου
Προφήτη Ηλία
Δόλιανη – Ηλιοχώρι – Καπέσοβο – Μανασσής – Πάπιγκο – Φλαμπουράρι

6 Αυγούστου
Μεταμόρφωση τού Σωτήρος
Κήποι – Καλωτά – Ελατοχώρι – Ελαφότοπος

15 Αυγούστου
Κοίμηση τής Θεοτόκου
Ασπράγγελοι – Βίτσα – Γρεβενίτι – Δίλοφο – Διπόταμο – Ιτέα – Κουκούλι – Λάϊστα – Μακρίνο – Μεσοβούνι – Τσεπέλοβο – Φραγκάδες

23 Αυγούστου
Τρίστενο

24 Αυγούστου
Κοσμά τού Αιτωλού
Άνω Πεδινά

29 Αυγούστου
Αρίστη – Δίκορφο – Κάτω Πεδινά

8 Σεπτεμβρίου
Γέννηση τής Θεοτόκου
Βραδέτο – Γρεβενίτι – Καστανώνας – Κήποι – Μακρίνο – Πάπιγκο – Μηλιωτάδες

11 Νοεμβρίου
Μηνά Μεγαλομάρτυρος
Άγιος Μηνάς

 

ΚΙΝΗΤΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Της Ζωοδόχου πηγής
Αρίστη – Κουκούλι

Της Πεντηκοστής
Νεγάδες

Του Αγίου Πνεύματος
Βρυσοχώρι – Ελάτη – Καβαλάρι

Πηγή Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ζαγορισίων

Τα καζάνια άναψαν στα Ζαγοροχώρια ...

Τα καζάνια άναψαν στα Ζαγοροχώρια …

Άμβυκας και ψυκτήρας στη θέση τουςΚαθάρισμα άμβυκα από την προηγούμενη φουρνιά τσάμπουρων και στέμφυλωνΦρέσκα στέμφυλα και μούστος μπαίνουν στο καζάνι για τον επόμενο κύκλοΤα χρώματα τού φθινοπώρουΈλεγχος στον ψυκτήραΣύνδεση τοξοειδούς σωλήνα που συνδέει τον άμβυκα με τον ψυκτήραΈτοιμοι για απόσταξη!!Συνεχείς έλεγχος στη θερμοκρασία ώστε να μην έχει σκαμπανεβάσματα Το πολύτιμο υγρό ρέει καθάριοΈλεγχος στα γράδαΠροσαρμογή γράδων βάσει θερμοκρασίας τσίπουρουΕις υγείαν και τού χρόνου!

Και λίγη φιλολογία που βρήκα σε ένα καλά ενημερωμένο site (drinktsipouro.gr/apostaktirio):

α. το αποστακτήριο

Ο άμβυκας, σύμφωνα με την νομοθεσία πρέπει να είναι από χαλκό χωρητικότητας μέχρι 130 λίτρα ή πήλινος μέχρι 40 λίτρα. Στη περιοχή μας κυριαρχούν δύο τύποι χάλκινοι που κυρίως διαφέρουν στο καπάκι. Ο ένας έχει ημισφαιρικό καπάκι (καμπάνα ή κρεμμύδι) που από τη κορυφή του ξεκινάει τοξοειδής σωλήνας που καταλήγει στο ψυγείο, ενώ ο άλλος έχει επίσης ημισφαιρικό καπάκι που όμως προεκτείνεται στη μια πλευρά και αποκτά το σχήμα ανεστραμμένης πίπας (μανίκι) γιαυτό ο τύπος αυτός λέγεται λουλάς .

Στον πρώτο τύπο είναι ευκολότερη η διαχείριση της φωτιάς, γιατί είναι δύσκολο να γίνει βίαιη μετάβαση του μίγματος (ξέρασμα ) λόγω του υψηλού τόξου και επιτυγχάνεται περισσότερο ομαλή απόσταξη. Ο δεύτερος τύπος είναι ο παλαιότερος και με τον Ν. 2969/01 που επιτρέπει βελτιώσεις, τείνει να εξαφανισθεί.

Σε αρκετούς άμβυκες υπάρχει θυρίδα αδειάσματος (πορτέλο) των υπολειμμάτων. Σε άλλες περιπτώσεις για ταχύτερη απόρριψη των υπολειμμάτων χρησιμοποιούσαν μπαλάγκο και αναποδογύριζαν όλο το καζάνι. Και αυτή η μέθοδος τείνει να αντικατασταθεί με το επιτρεπόμενο σήμερα πορτέλο.

Ο άμβυκας έγινε από χαλκό γιατί όπως αναφέραμε ήταν ήδη διαδεδομένη η χρήση του στη κατασκευή οικιακών σκευών και υπήρχαν αξιόλογοι χαλκουργοί στη Μακεδονία. Στη πορεία ακολουθώντας την αντίστοιχη διαδικασία των μαγειρικών σκευών οι καζανιέρηδες τα γανώνανε, διαδικασία που αποδείχθηκε λαθεμένη και επιβλαβής. Τα τελευταία χρόνια κατασκευάστηκαν άμβυκες από ανοξείδωτο χάλυβα με αρνητικά αποτελέσματα στη ποιότητα του αποστάγματος. Έτσι αποκαλύφθηκε η ευεργετική ιδιότητα του χαλκού στην απόσταξη. Η εξήγηση είναι ότι ο χαλκός αντιδρά, δεσμεύει τις ενώσεις του θείου και τα λιπαρά οξέα που μπορούν να παραχθούν είτε κατά τη ζύμωση, είτε κατά την απόσταξη και έτσι απαλλάσσουν το απόσταγμα από άσχημες μυρωδιές. Για το λόγο αυτό κατά καιρούς θα πρέπει η μαύρη επικάλυψη που αποκτά ο χαλκός εσωτερικά να καθαρίζεται.

Οι άμβυκες που ανακατασκευάζονται τελευταία φέρουν και άλλες βελτιώσεις. Ο πυθμένας δεν είναι επίπεδος αλλά κοίλος για να αποφεύγεται το «κόλλημα». Φέρουν μηχανικά θερμόμετρα στο καπάκι ( ή καμπάνα) για να βοηθούν στον καζανιέρη στον έλεγχο της απόσταξης. Λίγο πριν το σημείο εκροής υπάρχει σωλήνας σε σχήμα ύψιλον όπου βυθίζεται το αραιόμετρο και παρακολουθείται συνεχώς η πορεία της απόσταξης.

Το καζάνι συνήθως χτίζεται με πυρότουβλα αφήνοντας στο κάτω μέρος το χώρο για τη φωτιά κατά κύριο λόγο ξύλα και σπανιότερα καυστήρας πετρελαίου ή αέριο. Τελευταία παρατηρήσαμε και άμβυκες που αντί να είναι χτισμένοι με πυρότουβλα, ήταν τοποθετημένοι μέσα σε μαντεμένιους υποδοχείς. (σόμπες)

Μια δυσκολία που πάντα υπήρχε ήταν ο τρόπος που τα δοχεία (συνήθως βαρέλια ) με τα στέμφυλα και τις οινολάσπες θα έφταναν στο χείλος του ανοιχτού καζανιού. Τα βαρέλια ήταν βαριά και το χείλος του άμβυκα σε ύψος περίπου 1,5 μέτρων από το δάπεδο. Στους δεκάδες άμβυκες που είδαμε, συναντήσαμε διάφορες λύσεις που πάντα είχαν σχέση και με τις δυνατότητες που πρόσφερε ο χώρος και την ευρηματικότητα του αμβυκέρη..

Ο παλιότερος και πιο διαδεδομένος τρόπος ήταν, όλο το καζάνι να είναι χτισμένο χαμηλότερα από το έδαφος, σε τόσο ύψος ώστε το χείλος του καζανιού να είναι ίσα με το χώμα. Αυτή η λύση ήταν πολύ εύκολη σε περιπτώσεις που υπήρχε κλίση στο έδαφος.Έτσι τα βαρέλια δεν χρειαζόταν να ανεβούν ψηλά, αλλά απλώς να μεταφερθούν. Μάλιστα επειδή και η μεταφορά ακόμη απαιτεί δύναμη, η φαντασία και εφευρετικότητα έδωσε λύση και σ’αυτό. Είδαμε να συνδέεται το σημείο που βρίσκονταν τα βαρέλια μέχρι το καζάνι με ράουλα, δηλαδή περιστρεφόμενους σιδερένιους κυλίνδρους που επάνω τους ήταν δυνατόν να κυλήσουν τα βαρέλια χωρίς να σηκωθούν.

Ένας άλλος τρόπος ήταν η δημιουργία ράμπας εκφόρτωσης στο ύψος μιας πλατφόρμας τρακτέρ, μεταφορικού μέσου με το οποίο συνήθως φθάνουν τα τσίπουρα για απόσταξη στο καζάνι. Η ράμπα συνεχιζόταν και έφτανε μέχρι το χείλος του άμβυκα.

Ένας ακόμη τρόπος που χρησιμοποιείται τελευταία είναι η χρησιμοποίηση ηλεκτρικού αναβατήρα (μπαλάγκο) που με διαμορφωμένα στελέχη πιάνει το βαρέλι και το ανεβάζει στο επίπεδο του χείλους του άμβυκα.

β. ψυγείο ή ψυκτήρας

Ο πλέον παραδοσιακός τύπος είναι ένας κατακόρυφος κύλινδρος στον οποίο έρχονται οι ατμοί από το καζάνι, βυθισμένος σε μια στέρνα με τρεχούμενο νερό. Μάλιστα όλα τα παλιά καζάνια ήταν χτισμένα χαμηλότερα από το έδαφος ή σε πλαγιές, γιατί το νερό που έτρεχε στην στέρνα έρεε με φυσική ροή από αυλάκι. Δεν υπήρχαν βρύσες και σωλήνες. Στον κύλινδρο μέσα υπάρχουν τοποθετημένα οριζόντια μια σειρά από χάλκινα πιάτα κυρτά, παράλληλα και αντίστροφα, μικρότερης διαμέτρου από το κύλινδρο στηριγμένα σ’ένα κεντρικό κατακόρυφο άξονα. Είναι ένας τρόπος ομαλότερης ψύξης. Στο κάτω μέρος του κυλίνδρου υπάρχει σωλήνας από όπου εκρέει το απόσταγμα.

Ένα άλλος τύπος είναι ένας χάλκινος σωλήνας μέσα από τον οποίο διέρχεται ο ατμός σε μορφή σπείρας, (σερπαντίνα) βυθισμένος σε δοχείο νερού.

Τελευταία χρησιμοποιείται ψυκτήρας με πολλούς χάλκινους κατακόρυφους σωλήνες μέσα στους οποίους κινείται ο ατμός της απόσταξης. Είναι τοποθετημένος σε δοχείο όπου ρέει νερό με αντίστροφη ροή. (από κάτω προς τα επάνω). Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας του ανοξείδωτου χάλυβα οι χάλκινοι σωλήνες του ψυγείου έχουν αντικατασταθεί από ανοξείδωτους γιατί έχουν μεγαλύτερη αντοχή στις οξειδώσεις.

Το δοχείο συλλογής του τσίπουρου, ήταν ένα τενεκές από λευκοσίδηρο, (συνήθως από λάδι που χωρούσε περίπου δεκαέξη λίτρα) που είχανε αφαιρέσει το επάνω μέρος και είχαν καρφώσει ένα ξύλο για να μπορούν να το πιάνουν. Μάλιστα ο τενεκές αποτελούσε και μονάδα μέτρησης και απόδοσης. (Έβγαλα ένα τενεκέ στην καζανιά). Πάνω στο τενεκέ άπλωναν ένα τουλπάνι, βαμβακερό αραιοϋφασμένο ύφασμα, κάτι σαν πυκνή γάζα, που λειτουργούσε σαν φίλτρο για το απόσταγμα που έρεε και το προστάτευε από τα μιγαράκια που την εποχή της οινοποίησης πλημμυρίζουν τον χώρο. Ο τενεκές ήταν στο πιο χαμηλό σημείο του χώρου και μάλιστα μέσα σε μια μικρή στέρνα. Ο λόγος της στέρνας ήταν για λόγους ασφάλειας. Έτσι σε περίπτωση που ξεχείλιζε ο τενεκές είτε γιατί έπαιρνε ο ύπνος τον καζανιέρη, είτε γιατί ξέρναγε το καζάνι, να μην χανόταν το απόσταγμα, αλλά να μπορούσαν να το μαζέψουν και να το ρίξουν στην επόμενη καζανιά για απόσταξη. Επιπλέον με το τρόπο αυτό δεν μπορούσε να φτάσει το απόσταγμα στην φωτιά, που δεν ήταν μακρυά, και να αρπάξει φωτιά με ολέθρια αποτελέσματα.

γ. μια άλλη προσέγγιση

Η διαδικασία της ανανέωσης ή αντικατάστασης των παλιών αμβύκων που πραγματικά διευκολύνει τους αποσταγματοποιούς και βελτιώνει την εικόνα αλλά θεωρούμε και την ποιότητα του άμβυκα με καλύτερης ποιότητας φύλλα χαλκού και ακίνδυνα συγκολητικά έχει κι ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Επειδή σύμφωνα με την νομοθεσία δεν χορηγούνται νέες άδειες αλλά μόνο μεταπωλήσεις των παλιών, ο αριθμός των αμβύκων παραμένει ο ίδιος. Αυτό σημαίνει ότι και κατά την αντικατάσταση – ανακατασκευή άμβυκα απαιτείται η καταστροφή του παλιού. Αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας είναι να καταστρέφονται σημαντικά αντικείμενα που αποτελούν δείγματα της ιστορίας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Πολλοί άμβυκες μάλιστα είναι και έργα χαλκουργικής τέχνης. Γιατί η φινέτσα και η διαφορετικότητα του κάθε άμβυκα ήταν δείγμα της ποιότητας και της αξίας του χαλκουργού. Γίνεται μια προσπάθεια να βρεθεί μια λύση ώστε κάποιοι να διασωθούν έστω για μουσειακή πλέον χρήση.

Δροσερή πρασινάδα τού Νοεμβρίου στα Ζαγοροχώρια

Για περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να επισκευθείτε το naturallyzagori.gr

Επίσκεψη στο εργαστήριο μελιού τού Μωυσή στο Τσεπέλοβο

Επίσκεψη στο εργαστήριο μελιού τού Μωυσή στο Τσεπέλοβο

Επίσκεψη στο εργαστήριο μελιού τού Μωυσή Σανοζίδη στο ΤσεπέλοβοΣήμερα επισκευθήκαμε οικογενειακώς το “Σπίτι τής μέλισσας” του Μωυσή Σανοζίδη στο Τσεπέλοβο στο Κεντρικό Ζαγόρι.

Κατά την επίσκεψη μας στο εργαστήριο ο Μωυσής μας εξήγησε τη διαδικασία επεξεργασίας τού μελιού από την κηρήθρα μέχρι το βάζο αρχίζοντας από τον απολεπισμό των κηρηθρών, την φυγοκέντριση τους στο μελιτοεξαγωγέα έως και τη συσκευασία του στα βάζα.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν περιγράφουν οπτικά την διαδικασία που συνοψίζεται στα εξής βασικά στάδια:

  • Απολεπισμός
  • Φυγοκέντριση – μελιτοεξαγωγέας το μηχάνημα Αντλία μελιού
  • Διαχωρισμός μελιού – κεριού
  • Συγκέντρωση μελιού στα βαρέλια φυσικής διαύγασης
  • Αποθήκευση στα βαρέλια αναμονής ή συσκευασίας (διπλοπύθμενα)
  • Ποιοτικός έλεγχος μελιού HACCP (ο σχεδιασμός και η εφαρμογή τού HACCP γίνεται από τον ίδιο το Μωυσή που έχει κάνει σπουδές πάνω στην πιστοποίηση και τον έλεγχο ποιότητας)
  • Συσκευασία σε βάζα

Σημειωτέον, φέτος η παραγωγή μελιού έδωσε μέλι από μελίτωμα βελανιδιάς μαζί με ανθόμελο τού βουνού και μέλι πεύκου. Σκούρα μέλια, πλούσια σε ιχνοστοιχεία και μέταλλα (Κάλιο, Νάτριο, Μαγνήσιο κ.α.) αλλά κυρίως Σίδηρο. Και τα δύο είναι ιδιαίτερα μέλια, με ευχάριστη γεύση, όχι πολύ γλυκά, σκούρου χρώματος.

Για όποιον ενδιαφέρεται ο Μωυσής οργανώνει σεμινάρια Μελισσοκομίας και προϊόντων της μέλισσας. Μπορείτε να τού τηλεφωνήσετε στα εξής τηλέφωνα: Τ. 26530 81320 & Κ. 6977 965101.

Επίσης, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του beehouse.gr.

Απολεπισμός κυψέλης, ΖαγόριΑπολεπισμός κυψέλης, ΖαγοροχώριαΦυγοκέντριση – μελιτοεξαγωγέας το μηχάνημα Αντλία μελιού, Τσεπέλοβο, ΖαγόριΦυγοκέντριση – μελιτοεξαγωγέας το μηχάνημα Αντλία μελιού, Ζαγοροχώρια, ΙωάννιναΜέλι από το "Σπίτι τής μέλισσας" στα ΖαγοροχώριαΔιαχωρισμός μελιού – κεριού, "Το σπίτι τής μέλισσας"Συγκέντρωση μελιού στα βαρέλια διαύγασης & αποθήκευση στα βαρέλια αναμονής ή συσκευασίας (διπλοπύθμενα)Ποιοτικός έλεγχος μελιού HACCP, ΖαγοροχώριαΣυσκευασία μελιού σε βάζα, Τσεπέλοβο, ΖαγόριΣυσκευασία μελιού σε βάζα και τοποθέτηση ετικεττών ...

“Το σπίτι τής μέλισσας”

Μωυσής Σανοζίδης

Τσεπέλοβο Ζαγοροχώρια
Ιωάννινα 44010

Τ. 26530 81320
Κ. 6977 965101
info@beehouse.gr

Επίσκεψη στο οινοποιείο ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ

Επίσκεψη στο οινοποιείο ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ

Μία μικρή εκδρομή ένα ζεστό πρωινό τού Σεπτεμβρίου στο οινοποιείο τού κτήματος ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ στη Ζίτσα…

ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ

Ο αμπελώνας τού οινοποιείου ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ βρίσκεται σε ημιορεινό μικροκλίμα και καλύπτει μία έκταση 145 περίπου στρεμμάτων.
Εκεί ευδοκιμούν οι γηγενείς ποικιλίες σταφυλιών “Βλάχικο”, “Μπεκάρι” και φυσικά η λευκή ποικιλία “Ντεμπίνα” που χαρίζει στην περιοχή το σπάνιο προνόμιο να παράγει κρασιά με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης.

Άλλες ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι: η “Μαλαγουζιά”, το “Cabernet Sauvignon” και το “Merlot” τής Ηπείρου, το “Traminer” και το “Sauvignon Blanc”.

Ένας φινετσάτος, αρωματικά και γευστικά, λευκός φυσικός αφρώδης οίνος από τη δημοφιλή ποικιλία Ντεμπίνα της Ζίτσας. Με πλούσιο αφρισμό και διάρκεια στις φυσαλίδες που του προσδίδουν έναν πολύπλοκο και πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα | ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ

ΤΟ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ

Το οινοποιείο ιδρύθηκε το 1978 από τον οινολόγο και αμπελουργό Λευτέρη Γκλίναβο στο λόφο του Προφήτη Ηλία στη Ζίτσα. Το κυρίως κτήριο τού οινοποιείου το οποίο και επισκεφθήκαμε έχει έκταση 3.000 τ.μ. και βρίσκεται σε ένα χώρο συνολικής έκτασης 5.500 τ.μ. όπου βρίσκονται οι οινοποιητικές εγκαταστάσεις και οι ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για τους επισκέπτες. Σε ξεχωριστό κτήριο είναι εγκατεστημένο το αποστακτήριο, όπου παράγεται το ηπειρώτικο τσίπουρο του Κτήματος Γκλίναβος από την ντόπια ποικιλία “Ντεμπίνα”.

Το κυρίως κτήριο τού οινοποιείου το οποίο και επισκεφθήκαμε έχει έκταση 3.000 τ.μ. και βρίσκεται σε ένα χώρο συνολικής έκτασης 5.500 τ.μ. όπου βρίσκονται οι οινοποιητικές εγκαταστάσεις. Στη φωτογραφία φαίνετι το θερμόμετρο πάνω σε μία από τις δεξαμενές οίνου στο ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ

ΤΑ ΚΕΛΛΑΡΙΑ

Η υπόγεια κάβα του οινοποιείου με έκταση 380 τ.μ. βρίσκεται σε βάθος 6 μέτρων από την επιφάνεια της γης και είναι λιθόκτιστη με θόλους και ξύλινες βάσεις βαρελιών που έχουν δυνατότητα να δεχτούν 400 περίπου δρύινα βαρέλια κρασιού.

Τους περισσότερους μήνες του έτους έχει φυσική θερμοκρασία 12° – 14°C (ιδανική για την παλαίωση των κρασιών) και υγρασία 75-80%. Τους πολύ ζεστούς μήνες του χρόνου (Ιούλιο και Αύγουστο) κλιματίζεται ώστε να διατηρείται η σωστή θερμοκρασία παλαίωσης. Η ατμόσφαιρα του χώρου της κάβας ανανεώνεται σε καθημερινή βάση με αυτόματο σύστημα εξαερισμού. Η διάρκεια παλαίωσης για τις ερυθρές ποικιλίες κρασιών κυμαίνεται από 10 έως 24 μήνες και για τις λευκές από 5 έως 10 μήνες. Τα βαρέλια παλαίωσης είναι όλα δρύινα και κατασκευασμένα από άριστης ποιότητας ξύλο που προέρχεται από τα καλύτερα δάση της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Αμερικής. Η χωρητικότητα των περισσότερων βαρελιών είναι 225 λίτρα (δηλαδή όση ενός κλασσικού γαλλικού βαρελιού), ενώ περίπου το 10% των βαρελιών έχουν χωρητικότητα 300 λίτρα.

Στο τέλος τής περιηγήσεως δοκιμάσαμε και δύο από τα κρασιά τού οινοποιείου:

ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΕΛΟΥΔΟ | ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ | Η συνάντηση του Αγιωργίτικου, της πασίγνωστης ποικιλίας της Πελοποννήσου, με τις δύο ερυθρές ποικιλίες της Ηπείρου, το Βλάχικο και το Μπεκάρι, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο χαρμάνιΚόκκινο Βελούδο

Βελούδινη γεύση με τόνους από κόκκινα φρούτα του δάσους

Η συνάντηση του Αγιωργίτικου, της πασίγνωστης ποικιλίας της Πελοποννήσου, με τις δύο ερυθρές ποικιλίες της Ηπείρου, το Βλάχικο και το Μπεκάρι, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο χαρμάνι. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας πολύ ξεχωριστός ερυθρός ξηρός οίνος, με υπέροχο βαθύ ρουμπινί χρώμα.

Η παλαίωση του για 12 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια ολοκληρώνει τη γεμάτη, βελούδινη και διακριτική γεύση του, αναδεικνύοντας μοναδικά τα γλυκά του αρώματα.

ΒΛΑΧΙΚΟ | ΚΤΗΜΑ ΓΚΛΙΝΑΒΟΣ |Το πάντρεμα των δύο γηγενών ερυθρών ποικιλιών των Ιωαννίνων, Βλάχικο και Μπεκάρι, δημιουργεί έναν αξιοζήλευτο ερυθρό ξηρό οίνο, με εκρηκτικό αρωματικό χαρακτήρα. Η γήινη κομψότητα που του χαρίζει το φρεσκοκομμένο μανιτάρι, αλλά και τα πιπεράτα στοιχεία στη σύνθεσή του ολοκληρώνουν το πολύπλοκο και εξαιρετικά ενδιαφέρον μπουκέτο των αρωμάτων του

Βλάχικο

Πιπεράτος χαρακτήρας, μαύρα φρούτα, έκρηξη αρωμάτων

Το πάντρεμα των δύο γηγενών ερυθρών ποικιλιών των Ιωαννίνων, Βλάχικο και Μπεκάρι, δημιουργεί έναν αξιοζήλευτο ερυθρό ξηρό οίνο, με εκρηκτικό αρωματικό χαρακτήρα. Η γήινη κομψότητα που του χαρίζει το φρεσκοκομμένο μανιτάρι, αλλά και τα πιπεράτα στοιχεία στη σύνθεσή του ολοκληρώνουν το πολύπλοκο και εξαιρετικά ενδιαφέρον μπουκέτο των αρωμάτων του.

Το χρώμα και το άρωμα του θυμίζουν άγρια κόκκινα και μαύρα φρούτα του δάσους, όπως βατόμουρα και αγριοκέρασα. Καθώς παλαιώνει για 2 περίπου χρόνια σε δρύινα γαλλικά βαρέλια και εμπλουτίζεται με σώμα και αρώματα γίνεται ακόμα πιο ξεχωριστός.

Όπως και να έχει, αυτό μάς άρεσε ιδιατέρως!!

Βλάχικο, Κτήμα Γκλίναβος. Πιπεράτος χαρακτήρας, μαύρα φρούτα, έκρηξη αρωμάτων. Το πάντρεμα των δύο γηγενών ερυθρών ποικιλιών των Ιωαννίνων, Βλάχικο και Μπεκάρι, δημιουργεί έναν αξιοζήλευτο ερυθρό ξηρό οίνο, με εκρηκτικό αρωματικό χαρακτήρα. Η γήινη κομψότητα που του χαρίζει το φρεσκοκομμένο μανιτάρι, αλλά και τα πιπεράτα στοιχεία στη σύνθεσή του ολοκληρώνουν το πολύπλοκο και εξαιρετικά ενδιαφέρον μπουκέτο των αρωμάτων του

Περισσότερες πληροφορίες:

Κτήμα Γκλίναβος
Μοναστήρι – Ζίτσα,
44003, Ιωάννινα, Ελλάδα

T. 26580 22212
F. 26580 22261

glinavos.gr

Τρούφα tuber uncinatum Ζαγοροχώρια

Φθινοπωρινές & χειμωνιάτικες τρούφες

Μία βόλτα στα δάση τού Κεντρικού Ζαγορίου παρέα με τα έμπειρα τρουφόσκυλα Ίρμα, Άρη και Σίσσυ αλλά και τους “γονείς” τους Κατερίνα και Χρήστο σε κυνήγι άγριων μαύρων και λευκών τρουφών.

Τέσσερις ώρες αργότερα και μετά από αρκετό περπάτημα στη μαγευτική φύση τού πολύχρωμου φθινοπωρινού Ζαγορίου οι προσπάθειες απέδωσαν: tuber brumale, tuber uncinatum, tuber borchii… με άμεσο προορισμό την κουζίνα και κατόπιν το πιάτο!!!

Τί έγραψε ο Μιχαήλ Ψελλός* πριν από 1.000 περίπου χρόνια για το “ὕδνον” ή όπως ονομάζεται σήμερα τρούφα:

«… το ύδνον είναι ατελές γέννημα της γης, είναι ας πούμε αμβλωθρίδιον (έκτρωμα). Διότι η μητέρα του δεν το γεννά ούτε το φέρνει στο φως με ωδίνες, αλλά αυτοί που το αναζητούν, όταν βλέπουν εξογκωμένη την κοιλιά της γης, τη διασπαράσσουν και βγάζουν το κυοφορούμενο, γι’ αυτό είναι άμορφο στην όψη και άσχημο. Η δε μητέρα-γη, για να το παρηγορήσει για την ασχήμια του, ενέβαλε σ’ αυτό απερίγραπτη (ηδονή) νοστιμιά»

*  Βυζαντινός λόγιος, ιστορικός, φιλόσοφος και πολιτικός και διπλωμάτης με επιβλητικό διδακτικό και συγγραφικό έργο σε όλους τους κλάδους των γραμμάτων και των επιστημών. Είχε σημαντική προσφορά στο χώρο της γενικής και ανώτερης παιδείας, στην οργάνωση και ανάπτυξη της οποίας στον 11 αιώνα η συμβολή του υπήρξε καίρια. Δίδαξε στο Πανδιδακτήριο, δηλαδή το πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, στο οποίο είχε αποκτήσει τη θέση του ύπατου των φιλοσόφων (δηλαδή πρύτανη, με τους σημερινούς όρους). Γνωστότερο έργο του είναι η ‘Χρονογραφία, εξιστόρηση των γεγονότων της περιόδου 976-1078. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Ψελλός, ενώ το Μιχαήλ ήταν το μοναστικό του όνομα, μια και έζησε για λίγο καιρό σε ένα μοναστήρι, το οποίο και εγκατέλειψε και γύρισε στην πρωτεύουσα, όπου επανακατέλαβε τη σημαντική θέση που κατείχε στην Αυλή.

Κόκκινο φύλλο άγριας μηλιάς στα Ζαγοροχώρια στον Εθνικό Δρυμό Βίκου-Αώου

Φθινοπωρινά χρώματα στα Ζαγόρια

Αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα εναλλάσσονται μοναδικά στο φθινοπωρινό Ζαγόρι. Άλλα κόκκινα, άλλα κίτρινα ή πορτοκαλί, άλλα μωβ, άλλα ακόμη πράσινα, άλλα απλώς καφέ… Μία μοναδική στιγμή τής φύσης στα μεικτά δάση τού Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου.

Άγρια δαμάσκηνα ή τσάπουρνα

Φρούτα και μαρμελάδες στο βουνό

Πειραματισμοί με τα φρούτα τού δάσους που αφθονούν στα δάση τού Ζαγορίου το Φθινόπωρο. Μαρμελάδες και chutney ο στόχος.

Οι ακόλουθες φωτογραφίες είναι από τη συλλογή των άγριων φρούτων, τσάπουρνων (άγριων δαμάσκηνων), κράνων και όψιμων άγριων βατόμουρων μία μέρα τού Φθινοπώρου κοντά στο Δίλοφο.