Σπαράγγια

Eκλεκτό λαχανευόμενο είδος τού οποίου τα εδώδιμα μέρη είναι τα τρυφερά κορυφαία τμήματα από τους νεαρούς βλαστούς, πριν αυτοί αρχίσουν να ξυλοποιούνται. Τα αυτοφυή σπαράγγια τα βρίσκουμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, στα όρια από ελαιώνες και κυρίως κοντά σε θάμνους.
Τα σπαράγγια ήταν από τα εκλεκτά εδέσματα των Αρχαίων Ελλήνων

Οι Δρόμοι τού κρασιού οδηγούν στο Κανέλα και Γαρύφαλλο: Οίνοι & αμανίτες τής Ηπείρου

Οι Δρόμοι τού κρασιού οδηγούν στο Κανέλα και Γαρύφαλλο: Οίνοι & αμανίτες τής Ηπείρου

Αμανίτες τού καίσαρα στο δάσος. Το πρωτότυπο γεύμα 5 πιάτων που επιμελείται ο Βασίλης Κατσούπας αναδεικνύει τις εξαιρετικές πρώτες ύλες της Ηπειρώτικης υπαίθρου με κύριο άξονα τα άγρια μανιτάρια που καλλιεργεί ή συλλέγει ο ίδιος. Οι τολμηροί συνδυασμοί κι εναλλαγή γεύσεων θα ξαφνιάσουν ευχάριστα τους ‘πρωτάρηδες’ πελάτες και θα επιβεβαιώσουν τη φήμη του μικρού αυτού εστιατόριου που γιορτάζει φέτος 10 χρόνια λειτουργίαςΟίνοι & αμανίτες τής Ηπείρου 8:00μμ, Σάββατο 9 Μαΐου 2015 Διοργάνωση Εστιατόριο “Κανέλα & Γαρύφαλλο” Βίτσα, Κεντρικό ΖαγόριΟίνοι & αμανίτες τής Ηπείρου

8:00μμ, Σάββατο 9 Μαΐου 2015
Διοργάνωση Εστιατόριο
“Κανέλα & Γαρύφαλλο”
Βίτσα, Κεντρικό Ζαγόρι


Πληροφορίες

Ανοιχτές Πόρτες με συμπρωταγωνιστές τους γευστικούς θησαυρούς των Ηπειρώτικων δασών και τις ευγενείς ποικιλίες κρασιών από τους ορεινούς αμπελώνες της Ζίτσας και του Μετσόβου προτείνει το εστιατόριο Κανέλα και Γαρύφαλλο στη Βίτσα Ζαγορίου με αφορμή την κορυφαία εκδήλωση οινοτουρισμού των Δρόμων Κρασιού της Βόρειας Ελλάδος.

Το πρωτότυπο γεύμα 5 πιάτων που επιμελείται ο Βασίλης Κατσούπας αναδεικνύει τις εξαιρετικές πρώτες ύλες της Ηπειρώτικης υπαίθρου με κύριο άξονα τα άγρια μανιτάρια που καλλιεργεί ή συλλέγει ο ίδιος. Οι τολμηροί συνδυασμοί κι εναλλαγή γεύσεων θα ξαφνιάσουν ευχάριστα τους ‘πρωτάρηδες’ πελάτες και θα επιβεβαιώσουν τη φήμη του μικρού αυτού εστιατόριου που γιορτάζει φέτος 10 χρόνια λειτουργίας.

Το γεύμα στο εστιατόριο Κανέλα & Γαρύφαλλο στη Βίτσα Ζαγορίου, περιλαμβάνει 5 πιάτα και αντίστοιχες οινικές επιλογές: Debina από το Κτήμα Γκλίναβος, Traminer από το Κατώγι Αβέρωφ, Κτήμα Γκλίναβος, Syrah & Traminer από την premium σειρά Rossiu di Munte από το Κατώγι Αβέρωφ, Poeme demi sec του Κτήμα Γκλίναβος

Το γεύμα περιλαμβάνει 5 πιάτα και αντίστοιχες οινικές επιλογές:

Η Debina από το Κτήμα Γκλίναβος στη Ζίτσα, ένα κρασί με πλούσιο φυσικό αφρισμό και έντονα φρέσκα αρώματα κορτάρει το Αέρινο ρολό αυγού με άγρια σπαράγγια, μανιτάρια ‘τρομπέτες’, φρέσκα μυρωδικά και κατσικίσιο τυρί ωρίμανσης

Κτήμα Αβέρωφ TraminerΤο ευγενές κι αρωματικό Traminer από το Κατώγι Αβέρωφ ισορροπεί με την πράσινη ανάμικτη σαλάτα με σωταρισμένα βασιλομανίταρα, καβουρδισμένα αμύγδαλα και πικάντικο ντρέσινγκ από σιναπόσπορο, ρεικόμελο και παρθένο ελαιόλαδο.

"Βλάχικο", Κτήμα Γκλίναβος, Ζίτσα: Χρώμα, Άρωμα, Γεύση Χρώμα: Βαθύ πορφυρό. Μύτη: Τα αρώματα κόκκινων και μαύρων φρούτων, όπως βατόμουρο, μαύρο κεράσι και δαμάσκηνο υπερτερούν, ενώ το φρεσκοκομμένο μανιτάρι και τα πιπεράτα στοιχεία ολοκληρώνουν το πολύπλοκο αρωματικό σύνολο. Στόμα: Οι στιβαρές ταννίνες και η ιδιαίτερη δροσερή οξύτητα δηλώνουν πως είναι ένα κρασί με μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης. Τα μαύρα φρούτα άφθονα, τα πικάντικα μπαχαρικά έντονα, δημιουργούν στο στόμα ένα εκρηκτικό μπουκέτο αρωμάτων.Το πιπεράτο και στιβαρό Βλάχικο από το Κτήμα Γκλίναβος συντροφεύει τα πικάντικα φασόλια με φρέσκο νεροκάρδαμο, μαριναρισμένες κανθαρέλλες & ζεστο-καπνισμένο φιλέτο πέστροφας Βοιδομάτη.

Το κομψό κι αρωματικό Syrah & Traminer από την premium σειρά Rossiu di Munte από το Κατώγι Αβέρωφ συνοδεύει φιλετάκια από μαριναρισμένο μοσχάρι ελευθέρας βοσκής με βασιλομανίταρα, δεντρολίβανο και κόκκινο κρασί πάνω σε λαδένιο πουρέ πατάτας.

Το γεύμα επισφραγίζεται με το Cheesecake με βατόμουρα κι ένα ποτήρι όλο φρεσκάδα από τη ζωηρή Poeme demi sec του Κτήμα Γκλίναβος.

Τιμή 40 ευρώ ανά άτομο.
Κρατήσεις στα τ. 26530 71671 και 6948 513652.

Περισσότερα στο: Οίνοι & αμανίτες τής Ηπείρου | wineevents.gr

Εστιατόριο Κανέλα & Γαρύφαλλο

, , , , , , ,
Posted on
Άγρια σπαράγγια, Ζαγόρι

Αγριόσκορδα και άγρια σπαράγγια

Δύο βότανα από την άγρια χλωρίδα τής περιοχής τού Ζαγορίου καταπράσινα και νοστιμότατα. Τα μεν αγριόσκορδα ή άλλιο το άγριο (Allium ursinum) τα μάζεψε ο καλός μας γείτονας τα δε σπαράγγια εμείς. Φυτά τού Απριλίου στην περιοχή των Ζαγοροχωρίων.

Λίγα λόγια για το αγριόσκορδο (Allium ursinum):

Φύλλα αγριόσκορδου (Allium ursinum) - Ζαγοροχώρια

Ανήκει στην οικογένεια των λειριιδών (Liliaceae) και ευδοκιμεί σε υγρά και σκιερά δάση με φυλλοβόλα δένδρα. Φτάνει σε ύψος μέχρι 50 εκ., μυρίζει όπως το σκόρδο, έχει τριγωνικό βλαστό, άμισχα ωοειδή εως δορατοειδή φύλλα, άνθη σε ακριανά ψευτοσκιάδια. Ανθίζει από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο. Στην όψη μοιάζει με το κρινάκι, το οποίο είναι όμως δηλητηριώδες. Ξεχωρίζει όμως από αυτό χάρη στην έντονη μυρωδιά του.

Λίγα λόγια για την άγρια σπαραγγιά (Asparagus officinalis):

Άγρια σπαράγγια (Asparagus officinalis) - ΖαγοροχώριαΑναρριχητικό φυτό με πάρα πολλά αγκάθια. Ανήκει στην οικογένεια των Λιλιιδών με σκούρο πράσινο χρώμα, που αντί για φύλλα έχει αγκάθια. Οι βλαστοί της βγαίνουν ξεχωριστά απευθείας από το χώμα, χωρίς την ύπαρξη κεντρικού κορμού. Αυτό που τρώγεται είναι τα νεαρά βλαστάρια. Το χρώμα τους ποικίλει από υπόλευκα, σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, έως σκούρο πράσινο σχεδόν μαύρο.

, , , ,
, ,
Posted on
Συλλογή άγριων φραουλών στα Ζαγόρια

Βότανα-φρούτα τής εποχής

ΑΓΡΙΟΦΡΑΟΥΛΙΑ (Fragaria vesca)

Άγριες φράουλες :: Eπιστημονική Oνομασία: Fragaria vesca :: Άλλες Ονομασίες: Χαμοκερασιά

Άγριες φράουλες

Χαρακτήρας: Δροσερή, υγρή, γλυκειά και ξυνή
Συστατικά: Ταννίνες, γλίσχρασμα, σάκχαρα, οξέα σαλικυλικά, μέταλλα, βιταμίνες B, C, E
Δράσεις: Στυπτικό, επουλωτικό, διουρητικό, καθαρτικό, τονωτικό τού συκωτιού, καθαριστικό
Συλλογή: την άνοιξη, μαζεύουμε τα φύλλα και τον καρπό

ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ (Melissa officinalis)

Μελισσόχορτο :: Eπιστημονική Oνομασία: Melissa officinalis :: Άλλες Ονομασίες: βάλσαμο λεμονιού

Μελισσόχορτο

Χαρακτήρας: Ψυχρό, ξυνό, ελαφρώς πικρό
Συστατικά: Πτητικό έλαιο (και σιτρονέλλα), πολυφαινόλες, ταννίνες, πικρή ουσία, φλαβονοειδή, ροζμαρινικό οξύ
Δράσεις: Κατασταλτικό, αντικαταθλιπτικό, πεπτικό διεγερτικό, χαλαρώνει τα περιφερειακά αιμοφόρα αγγεία, ιδρωταγωγό, χαλαρώνει και αποκαθιστά το νευρικό σύστημα, αντι-ιϊκό, αντιβακτηριδιακό, άφυσο, σπασμολυτικό
Συλλογή: τέλη ανοίξεως, αρχές καλοκαιριού, μαζεύουμε τα φύλλα

ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ, ΑΓΡΙΑ (Asparagus officinalis)

Το σπαράγγι έχει ρίζωμα που διακλαδίζεται στο χώμα και από το οποίο βγαίνουν τα όρθια ή αναρριχώμενα στελέχη του, που έχουν χρώμα λευκό, πράσινο ή κοκκινωπό και τα οποία τρώγονται. Πρακτικά, δεν έχει λειτουργικά φύλλα, αυτά που βρίσκονται στα στελέχη του είναι βράκτια και μοιάζουν με λέπια. Τη φωτοσύνθεση έχουν αναλάβει πράσινοι, λεπτοί βλαστοί, που λέγονται φυλλοκλάδια. Είναι δίοικο φυτό και ανθίζει το καλοκαίρι. Τα άνθη του είναι μικρά, λευκά ή πρασινοκίτρινα και βγαίνουν μεμονωμένα. Οι καρποί είναι ρόγες, με χρώμα πράσινο, λευκό ή κοκκινωπό

Άγρια σπαράγγια

Συστατικά: Κομμεορητίνη (ασπαραγίνη), σαπωνίνη, ρουτοσίδη, άλατα καλίου, ίχνη φθορίου
Δράσεις: Διουρητικό, εναντίον τής υδρωπικίας, ρυθμίζει τους παλμούς τής καρδιάς στην υπερτροφία, αποχρεμπτικό, εναντίον τής φυματίωσης και τής βρογχίτιδας, αντιρευματικό, καταπραϋντικό (δεν συνιστάται σε φλόγωση τού ουροποιητικού γιατί είναι ερεθιστικό)
Συλλογή: άνοιξη, μαζεύουμε τις φρέσκιες κορυφές

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ (Urtica dioica – urticaceae)

Τσουκνίδα :: Το επιστημονικό όνομα Urtica προέρχεται από το λατινικό ρήμα «urere», που σημαίνει «καίω» και αποδόθηκε από τον Πλίνιο, λόγω της αίσθησης του καψίματος και του κοκκινίσματος που προκαλούσε η επαφή του φυτού με το δέρμα. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά την τσουκνίδα. Έχουν αναφερθεί σε αυτή στα έργα τους ο Χρύσιππος, ο Αριστοφάνης και ο Ησίοδος. Ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποιούσε για την αντιμετώπιση δερματικών παθήσεων

Τσουκνίδα

Χαρακτήρας: δροσερή, ξηρή, στυπική, ελαφρώς πικρή γεύση
Συστατικά: Ισταμίνη, φορμικό οξύ, ακετυλοχολίνη, σεροτονίνη, γλυκοκινόνες, μέταλλα και πυρίτιο, βιταμίνες A, B, C, ταννίνες
Δράσεις: Στυπτικό, διουρητικό,τονωτικά, θρεπτικό, αιμοστατικό, διεγερτικό τής κυκλοφορίας, γαλακταγωγό, χαμηλώνει τα επίπεδα τού ζακχάρου, προλαμβάνει το σκορβούτο
Συλλογή: χειμώνα, την άνοιξη πριν και κατά την άνθιση, μαζεύουμε τα φύλλα

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ (Salvia spp)

Φασκόμηλο, πολυετές, θαμνώδες, με πολυάριθμα κλαδιά, ύψους μέχρι μισό μέτρο, βρίσκεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά, χρώματος λευκοπράσινου. Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μοβ και ανθίζουν από το Μάιο ως τον Ιούνιο

Φασκόμηλο

Χαρακτήρας: Καυτερό, πικρό, δροσερό, ξηραντικό
Συστατικά: Πτητικό έλαιο, πικρά διτερπένια, ταννίνες, τριτερπένια, ρητίνη, φλαβονοειδή, ουσίες τύπου οιστρογόνων, σαπωνίνες
Δράσεις: Άφυσο, σπασμολυτικό, στυπτικό, αντισηπτικό, χαλαρώνει τα περιφερειακά αιμοφόρα αγγεία, μειώνει την εφίδρωση, την παραγωγή σάλιου και γάλακτος, διεγερτικό τής μήτρας, αντιβιοτικό, μειώνει τα επίπεδα τού σακχάρου τού αίματος, χολαγωγό
Συλλογή: τέλη ανοίξεως αρχές καλοκαιριού, μαζεύουμε τα φύλλα

Πηγή:
The Herb Society’s: Πλήρης οδηγός φαρμακευτικών βοτάνων

 

, , , , , , , , ,
,
Posted on

Άγρια σπαράγγια

Αβρωνίες, βεργιές, οβριές (πικρά σπαράγγια), αγρέλια, μπουρντένα ή απλώς άγρια σπαράγγια. Τα άγρια βλαστάρια που σηματοδοτούν τον ερχομό της Άνοιξης!

Το σπαράγγι έχει ρίζωμα που διακλαδίζεται στο χώμα και από το οποίο βγαίνουν τα όρθια ή αναρριχώμενα στελέχη του, που έχουν χρώμα λευκό, πράσινο ή κοκκινωπό και τα οποία τρώγονται. Πρακτικά, δεν έχει λειτουργικά φύλλα, αυτά που βρίσκονται στα στελέχη του είναι βράκτια και μοιάζουν με λέπια. Τη φωτοσύνθεση έχουν αναλάβει πράσινοι, λεπτοί βλαστοί, που λέγονται φυλλοκλάδια. Είναι δίοικο φυτό και ανθίζει το καλοκαίρι. Τα άνθη του είναι μικρά, λευκά ή πρασινοκίτρινα και βγαίνουν μεμονωμένα. Οι καρποί είναι ρόγες, με χρώμα πράσινο, λευκό ή κοκκινωπό

Ματσάκι από άγρια σπαράγγια

Στην Ελλάδα εμφανίστηκαν ως άγρια, αυτοφυή φυτά σε πολλές υγρές, ημιορεινές περιοχές με την ονομασία «βλαστάρια». Στο Ζαγόρι βρίσκονται σε πολλά σημεία, στις χαμηλότερες κυρίως περιοχές, και η τοποθεσία τους είναι καλά κρυμμένο μυστικό τού κάθε τροφοσυλλέκτη…

Γρήγορα εκτιμήθηκε η αξία τους για τις διάφορες φαρμακευτικές και διαιτητικές τους ιδιότητες, γι’ αυτό και άρχισε η εντατική καλλιέργειά τους.

Τα σπαράγγια αναφέρονται στην ελληνική μυθολογία. Ήταν από τα αγαπημένα εδέσματα των Αρχαίων Ελλήνων και με τους βλαστούς τους στόλιζαν τις νύφες στους γάμους. Οι Ρωμαίοι τα θεωρούσαν φαγητό πολυτελείας. Τα σπαράγγια αναφέρουν τόσο ο Διοσκουρίδης όσο και ο Θεόφραστος με την ονομασία Ασφάραγος. Ο Πλίνιος τα θεωρούσε αφροδισιακά λαχανικά.

Η άγρια σπαραγγιά βρίσκεται σχεδόν παντού, από δίπλα στη θάλασσα ως τα ψηλά βουνά! Αγαπάει τα νερά, τις δροσιές αλλά θα την βρεις και σε ξερούς πευκώνες! Της αρέσουν οι φράχτες, που τους χρησιμοποιεί για να πλέξει τα κλαδιά της, τα εγκαταλειμμένα οικόπεδα ή κτήματα, κοντά σε ποτάμια ή τρεχούμενα νερά

Άγρια σπαραγγιά

Περιέχουν μαγνήσιο, φωσφόρο, ασβέστιο, κάλιο, μαγγάνιο, κοβάλτιο, βιταμίνες και την ασπαραγίνη, διουρητική ουσία. Το αφέψημα ή το εκχύλισμα της ρίζας τους πίνεται ως διουρητικό, αρκεί να μην είναι ερεθισμένο το ουροποιητικό σύστημα.

Η άγρια σπαραγγιά είναι χαμηλός θάμνος με σκούρο πράσινο χρώμα, που αντί για φύλλα έχει αγκάθια. Οι βλαστοί της βγαίνουν ξεχωριστά απευθείας από το χώμα, χωρίς την ύπαρξη κεντρικού κορμού. Αυτό που τρώγεται είναι τα νεαρά βλαστάρια. Το χρώμα τους ποικίλει από υπόλευκα, σε διάφορες αποχρώσεις τού πράσινου, έως σκούρο πράσινο σχεδόν μαύρο.

Από το φυτό μαζεύουμε το τρυφερό βλαστάρι πριν απλώσει φύλλα, που βγαίνει από την ίδια ρίζα δίπλα με τα περσινά και παλιότερα "κλαδιά" (προσοχή τα παλιά κλαδιά τσιμπάνε!). Το κόβουμε με το χέρι έως το σημείο που είναι τρυφερό. Με αυτό τον τρόπο μαζεύουμε βλαστάρια 8-15 εκατοστών.

Τρυφερός καρπός άγριου σπαραγγιού

Απαντάται σχεδόν παντού, από παραθαλάσσιες περιοχές έως ορεινές. Αγαπάει τα νερά, τις δροσιές αλλά θα και τους ξερούς πευκώνες! Σκαρφαλώνει σε φράχτες, που τους χρησιμοποιεί για να πλέξει τα κλαδιά της, τη βρίσκουμε σε εγκαταλειμμένα οικόπεδα ή κτήματα, κοντά σε ποτάμια ή τρεχούμενα νερά.

Οι τρυφεροί βλαστοί του μαζεύονται από τέλη Μαρτίου μέχρι το Μάιο, σε άγονες και ακαλλιέργητες περιοχές, κοντά στο νερό, και τρώγονται ωμοί, ως ορεκτικό, με λάδι και ξύδι ή βράζονται και συνοδεύουν διάφορα πιάτα, σκέτοι ή με σάλτσες. Οι κορυφές των βλαστών του προστίθενται σε σαλάτες, ως γαρνιτούρα.

 

 

, , , , , ,
Posted on