Το ζύμωμα και το ψήσιμο τής Κυρα-Σαρακοστής που ήταν το “μετρητάρι” που χρησιμοποιούνταν σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο από πολύ παλιά για την μέτρηση των εβδομάδων τής Μεγάλης Σαρακοστής, προ τού Πάσχα.

Η κυρά Σαρακοστή είχε σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, δεν είχε στόμα, λόγω νηστείας ενώ τα πόδια της ήταν επτά που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες εβδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι την Ανάσταση. Το Μεγάλο Σάββατο έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα και θεωρούταν ότι έφερνε γούρι σε όποιον το έβρισκε.
Σε κάποιες περιοχές το έβδομο πόδι τοποθετούταν στο ψωμί τής Ανάστασης και πάλι έφερνε γούρι σε όποιου την φέτα βρισκόταν.